In real life
Hoewel ik nog geeneens zeker ben dat ik ver zal raken, is er iets wat me al een tijd bezig houdt in voorbereiding van de 100km dodentocht: houdt mijn Garmin Fenix 5 het 24 uur vol in GPS mode?
Volgens Garmin zou dat wel het geval zijn, maar dat is wellicht enkel in de meest ideale omstandigheden. Een aantal hardloopsessies per week met GPS & GLONASS is geen enkel probleem, maar voor zo’n lange activiteit als de dodentocht (of eender welke andere activiteit die al ver boven de 50km gaat) lijkt het verdict toch dat de Garmin Fenix 5 het geen volledige 24u (of minder) zal volhouden in GPS mode. En dat is natuurlijk jammer want je wil toch zoveel mogelijk data bijeensprokkelen van zo’n tocht. Al is het maar om er op Strava mee uit te pakken (laat ons eerlijk zijn).
De Garmin Fenix 5 heeft natuurlijk wel een UltraTrac mode waarmee men volgens de specificaties gedurende 75u een activiteit kan registreren. Uiteraard heb ik niet nagelaten de nauwkeurigheid daarvan eens te testen en die is toch eerder bedroevend.
Logisch gevolg is dat je dan begint te googlen om te kijken wat de community daarover te zeggen heeft en ook daar is het kommer en kwel voor lange afstandsregistraties met behulp van UltraTrac. Er wordt al vaak gesproken over een verschil in geregistreerde afstand tot 40%. Dan is je data toch echt waardeloos.
Helaas heb ik zelf nog niet kunnen testen wat de maximale autonomie is van een activiteit met GPS, ook niet als je alle andere zaken uitschakelt (zoals Bluetooth verbinding, notificaties, backlight, enz.). De dodentocht zal dus voor mij de echte test worden aangaande autonomie. Maar één ding is zeker: waar ik eerst nog dacht te gaan voor de UltraTrac setting bij de wandelactiviteit, ga ik nu sowieso toch voor de GPS mode, maar met maximale uitschakeling van alle andere overbodige features. Lees hier hoe je de batterij van je Fenix 5 ten volle kan benutten. Hou er ook rekening mee dat de firmware van je toestel van invloed kan zijn op het batterijverbruik. Sommige versies rapporteren een hoge batterijbelasting, dus dan kan het nuttig zijn om een rollback te doen, of zéker te zijn dat je een recentere versie hebt geïnstalleerd.
In principe zou je nog een Powerbank kunnen meenemen en je toestel tijdens een rustpauze bijladen. Praktisch is wat anders. Maar als je voor deze optie gaat, kan je zeker gebruik maken van de hervat later / resume later optie.
Voor mezelf heb ik nog een backupplan voorzien. Mijn vorige activity tracker, de Garmin Vivosmart HR+, heeft ook GPS-tracking. Deze ga ik inschakelen als mijn Fenix 5 het dreigt te begeven. Hiermee zou ik in principe nog een 5 à 8u GPS tracking kunnen registreren.
Garmin laat sinds enige tijd toe om verschillende trackers te combineren en geeft prioriteit aan het meest geavanceerde systeem. Dat staat bekend onder de naam Garmin TrueUp Multi-Device.
Achteraf, indien mijn deelname succesvol blijkt te zijn, kunnen beide registraties eventueel aan elkaar geplakt worden en als één activity opgeladen naar Strava. Er zijn tools voorhanden om die data te mergen. Maar daarover zal ik weten te schrijven indien ik de finish haal…
Wie met hetzelfde probleem kampt, en geen andere tracker op overschot heeft, kan misschien bij de laatste 15% batterij, toch nog overschakelen naar UltraTrac. Je zou de activiteit kunnen starten met GPS en aan het einde de setting veranderen naar UltraTrac. Dat doe je door de menu-toets ingedrukt te houden tot de settings verschijnen en daar vervolgens bij GPS te kiezen voor UltraTrac.
Nuttige links
Na 9 jaar waag ik het opnieuw om nog eens een dodentocht te ondernemen. Ter gelegenheid publiceer ik dit bericht om nog eens terug te koppelen naar al mijn voorgaande dodentocht blogs die misschien als inspiratie kunnen dienen voor zij die wat meer info zoeken.
Tot 9 augustus!
Op Twitter @JanVerkoyen postte ik in 2014 30 tips om de dodentocht te overleven. Veel succes aan iedereen die de 100km aanvat.
Mijn twee uitgebreide verslagen van succesvolle tochten vind je in 2008 en 2009, maar ook die van 2007 waar ik vlak voor 50km op een domme manier opgaf.
In 2019 wandelde ik hem ook uit, maar dat verslag ligt nog altijd in de schuif. 🙂
Na 7 uur heb ik dan toch eindelijk het café gevonden @dodentocht #doto19 #doto2019 #dodentocht pic.twitter.com/AdMsfgV4aY
— Jan Verkoyen (@JanVerkoyen) August 10, 2019
Zoals elk jaar sturen wij een hele karrevracht kerstkaarten. Telkens opnieuw probeer ik het enthousiasme van mijn vrouw enigszins te temperen in het aantal, maar toch dragen wij in die periode een flink steentje bij aan het postwezen. Vlakbij Nederland wonende, fronsen we steeds de wenkbrauwen als we de prijzen over de landsgrens vergelijken met de onze. Het verschil in BTW-tarief alleen verklaart zeker niet het hoge verschil in de prijs van een postzegel. Over verdere verschillen in briefafhandelingsapparaten wil ik mijn hoofd niet breken.
Het aantal kaarten die (of dat, allebei correct volgens taaladvies) de afgelopen jaren verloren gegaan zijn bij de post kunnen we niet meer op een hand tellen. En ook bij de geboorte van onze dochter verdwenen enkele geboorteaankondigingen in de plaatselijke Bermuda Driehoek.
Ook dit jaar waren we er weer vroeg bij met het posten van onze gelukwensen, maar moesten constateren dat niet iedereen kon verblijd worden met onze voorhistorische manier van het betuigen van indigestierijke feestdagen.
Daarop besluit een mens al eens tot het bizarre idee om een klacht in te dienen, al was het maar om gewoon een verontschuldiging te krijgen. U moet het vast eens proberen. Klachtenbehandelingen bij instanties van dergelijke omvang vragen u goede moed, veel tijd, geduld, vastberadenheid, opperste concentratie en aanmoediging van een volgelopen voetbalstadion voor de derby van het jaar.
Op de BPost website kan er nog wat verbeterd worden qua gebruiksvriendelijkheid. Het duurde in elk geval al enige ogenblikken voor ik geheel per ongeluk op het juiste formulier terecht kwam (ik ben privépersoon en geen zakelijke gebruiker). Word vooral niet ontmoedigd door het aantal vragen die u gesteld worden en die u verplicht moet invullen. Na het verzamelen van alle informatie waar een forensisch lab twee weken tijd voor krijgt, klikt u op verzenden. U springt vijf maal in het rond, want het formulier is zonet door de dichtsbijzijnde router op zoek naar de bestemming. En u, u krijgt van de post een veelzeggende witte pagina. Een wit onbeschreven blad, waar u als u fervent briefschrijver bent, zeer vrolijk mee zou zijn, want u zou meteen opnieuw een brief kunnen schrijven, maar nee: een maagdelijk witte webpagina. Uw eerste reactie, waarschijnlijk gelijkaardig aan die van mij is: “zou mijn formulier nu wel verzonden zijn?”. U denkt: zal ik F5 eens proberen. Niemand neemt het u kwalijk, want u hebt geen bevestiging gekregen. Ja u drukt nog eens op F5 en u wordt getrakteerd op…, juist ja, dezelfde maagd, u per kerende toegezonden uit de lokale Bermuda Driehoek.
Haal gauw een kop koffie, surf wat rond en u zal waarempel een dossiernummer ontvangen van BPost in uw digitale mailbox, en wel vanop het meest klantvriendelijke adres: noreply@bpost.be, mocht u overwegen om BPost te contacteren via e-mail, nee hoor!
Beste klant,
Wij hebben uw aanvraag goed ontvangen.
Uw Service Request nummer is : XXXXXXXXXX.
We houden op de hoogte van zodra ze behandeld is.
Uw klantendienst
Afhankelijk van het aantal keer dat u in voorgaande stap op F5 gedrukt hebt, krijgt u zelfs meerdere dossiernummers toegekend. Vanaf 10 dossiernummers maakt u kans op de wanhopigheidsprijs anno 1914. De prijs van 1915 wordt later pas uitgereikt.
Tot dusver zijn we een anderhalve maand verder, en blijf ik met voorzichtig optimisme uitkijken naar een antwoord uit een sterrenstelsel, ver, ver van hier.
Aan de reizigers op het traject Sint-Niklaas – Mechelen – Leuven: U ondervindt sinds een aantal weken ook dagelijks de nodige vertragingen te wijten aan “de slecht vallende kruising” van de treinen in het station van Puurs.
Vandaag op 30 november 2011 meldt de conducteur het volgende:”Dames en Heren, u zal wellicht ook al gemerkt hebben dat onze treinen de laatste tijd met enige vertraging rijden. Ik adviseer u dan ook om klacht neer te leggen bij de klantendienst van de NMBS. Maar wellicht zal dit weinig indruk maken als u dit individueel doet. Daarom kan u uw naam melden aan Patrick Van Gucht. Deze reiziger zal een gezamelijke klachtenbrief overhandigen aan de klantendienst om zo druk uit te oefenen. Zijn e-mailadres is patrickvangucht at gmail dot com. U kan hem ook dagelijks terugvinden in het vijfde treinstel van deze trein”.
Het verdient een pluim dat eindelijk een conducteur meewerkt en deze actie kenbaar maakt via de intercom van de trein (ja, vandaag werkte de intercom). Wat minder tot gejuich kan onthaald worden, is te vernemen dat de klantendienst het toch niet zo nauw neemt met individuele klachten.
Laten we hopen dat er snel een oplossing kan komen voor de problematiek in het station Puurs waar de betonnen onderleggers, als ze er nog lang liggen, ook beginnen te rotten.
Niet alleen ik, maar in het biezonder mijn werkgever, zal u dankbaar zijn om dit probleem ‘snel’ in orde te brengen.
Ik geloof toch nog in het openbaar vervoer, maar zoals het materieel averij opgelopen heeft, zo heeft mijn geduld dat ook.
Gisteren op daguitstap naar de Zoo geweest. Prachtig weer, geen al te grote drukte. Daarna nog gauw even een bezoek gebracht aan de Slegte en dan snel lopen om de IC-trein te halen richting Sint-Niklaas.
Het bord in de vertrekhal gaf ons al een mooie indruk van wat er ons te wachten stond: geen enkele trein richting Gent. Breuk in de bovenleiding tussen Zwijndrecht en Sint-Niklaas.
Het was wachten op informatie, zeer lang. Met een uitgeputte peuter van 14 maanden nog langer… Uiteindelijk mochten we via Brussel-Zuid naar Mechelen om daar over te stappen op de trein richting Sint-Niklaas. Toen iedereen in de trein zat, mochten we na 10 minuten opnieuw verhuizen want alleen het voorste treinstel zou richting Brussel-Zuid gaan. Beslissing van Brussel aldus de conducteur (die er zijn lach niet voor liet varen). Opnieuw uit de trein, helemaal van spoor verhuisd, omdat er voor ons met buggy al geen plaats meer was op de trein. Op een dubbeldeck trein belandt, eveneens richting Brussel-Zuid. Opnieuw wachten… Maar wacht de trein zet zich in beweging en we waren vertrokken, heerlijk. Ahja even stoppen in Antwerpen-Berchem. Wat naar buiten turen… Ach de deuren gaan nog niet dicht. We zullen naar maar wat wachten. *Informatie* Reizigers met bestemming Gent worden verzocht om uit te stappen en hier de trein te nemen.
Buggy van de trein, genieten van comfort op de trappen terwijl iedereen u omver loopt, met buggy in de hand of niet. Weer de trappen op met buggy…. Overvol perron. Oh ja de trein heeft nog even vertraging. Laten we er nog wat minuutjes bij doen. Prachtig weer om te onthaasten op een perron. Aha daar is de trein, slechts 45 minuten vertraging. En laat het nu maar vooruit gaan, want het traject Antwerpen-Berchem – Sint-Niklaas duurt al bij al nauwelijks 30 minuten. De trein zet zich in beweging. *Mededeling aan de reizigers* Door een breuk in de bovenleiding zal de trein tegen een lagere snelheid rijden waardoor wij iets later zullen aankomen in Sint-Niklaas.
We waren de Kennedy-Tunnel net uit en ach ja voor de verandering. Laten we nog even halt houden. Genieten van het uitzicht en de koeien in wei. Goederenvervoer lijkt allemaal vlotjes te passeren. Nooit problemen aldaar. We zetten ons nog 10 minuten op de grond en waarempel, de trein komt terug in beweging en na een goed kwartier rijden we dan uiteindelijk Sint-Niklaas binnen waar de civiele bescherming gestrande reizigers vanuit Gent richting Antwerpen blijkbaar al had bevoorraad.
Mijn gezin wenst de NMBS te danken voor een uitstekende treinervaring. Informatiedoorstroom kon echt niet beter. We werden in de watten gelegd. Voor slechts 7 euro 80 konden we genieten van 132 minuten vertraging. Er is iets grondig mis met het treinverkeer. De problemen stapelen zich op. Ik rijd dagelijks met de trein en je kan er niet meer naast kijken. Om dan tijdens de vakantie nog eens getrakteerd te worden op zo’n prachtige spoor-site-seeing is echt wonderbaarlijk.
Lees meer (als u het aankan)
Dodentocht 2011 – 12 augustus: Het zal twijfelen zijn tot het allerlaatste moment om mee te doen… Geen vrienden of kennissen dit jaar en ik weet uit ervaring dat het dat extra lastig maakt. Maar de dodentocht is toch een of ander vreemd virus dat begin augustus sluimerend naar boven komt en gaandeweg half augustus harder toeslaat. Het is nu nog exact 5 dagen en die korte tijd kan de twijfelachtige stemming eens te meer doen omslaan.
Continue reading “Dodentocht 2011”
at this exact location